De columnist over The Beach Boys in Salland!
‘Eerst Napels zien en dan sterven’ heeft een Raalter variant……
Columnist Lauk Bouhuijzen van het Weekblad voor Salland over het optreden van The Beach Boys en eerdere legendarische krasse knarren op Ribs & Blues:
Beach Boys
Vandaag maar eens een raadsel. Welke plaats hoort niet in dit rijtje; Londen, Dublin, Brussel, Rotterdam, Raalte, Amsterdam, Hamburg, Berlijn of Wenen? Ik vermoed dat nu velen Raalte er tussen uit pikken. Zelfs met de allergrootste dosis Roalter Wind is dat qua omvang niet meer dan een bescheiden wijkje van die andere steden. Toch is het goede antwoord Amsterdam. Alleen in de hoofdstad treden deze zomer de Beach Boys namelijk niet op.
Ik zag dat lijstje met optredens al een tijdje terug toen Ribs en Blues de komst naar Raalte van de Amerikanen op zaterdagavond 3 juni bekendmaakte. Met gepaste trots, zoals dat heet. Of zoals we liever in Salland zeggen; ‘Het had slechter gekund’. En het mooiste; een kaartje kost hier 25 euro waar in die andere steden de prijzen pas bij 60 of 70 euro beginnen. Zelfs op de Fiji eilanden hebben ze dat ontdekt al zullen die wel hoge reiskosten hebben.
Ik zal er 3 juni bij zijn, al past diezelfde zaterdagavond de Golden Earring beter bij mijn muzikale smaak. Die Beach Boys zijn voor mij echt legendarisch. Bovendien is het altijd leuk als de leeftijd op het podium hoger is dan de mijne.
Dat het krasse knarren zijn heeft niet onlogische gevolgen. Het spreekwoord ‘Eerst Napels zien en dan sterven’ heeft een Raalter variant. Solomon Burke, Alvin Lee van Ten Years After, Status Quo-gitarist Rick Parfitt, allemaal verruilden ze het tijdelijke voor de eeuwige na optredens in Raalte. Niet direct, anders zou geen artiest meer durven optreden, maar wel binnen 1 of 2 jaar. En niet alleen de grote jongens uit het buitenland, maar ook Nederlandse toppers als Thé Lau van The Scene en Harry Cuby Muskee (van de Blizzards).
Alleen de Amerikaanse bluesrocker Walter Trout, hij is dit jaar met Pinksteren terug in Raalte, werd letterlijk voor de poorten van de rockhemel weggesleurd dankzij een geslaagde levertransplantatie.
Ik ga er van uit dat al die sterfgevallen na ‘Raalte’ meer met leeftijd dan met een overdosis dampen van bier en spareribs op de Domineeskamp te maken hebben. Toch is goed om bij zo’n optreden extra te genieten. Je weet maar nooit, het kan zo de allerlaatste keer zijn.
En als dat onverhoopt zo is, dan heb je tot in lengte der jaren een mooi verhaal voor in de kroeg; ik heb die en die nog gezien in Raalte bij hun allerlaatste optreden. En als je maten dan moeten zeggen; ik niet want ik was te laat met kaarten kopen, dan weet je zeker dat je kroegvrienden losers zijn.
U kunt meer van het nieuws op de bron lezen